قربانی یک حادثۀ غیر مترقبه
حسین‌علی احمدی، فرزند رمضان در سال ۱۳۳۸ش/۱۹۵۹م، در قریۀ آسیاخانه منطقۀ چهل‌باغتوی پشی، واقع در ولسوالی جاغوری، متولد گردید. وی شخص کاسب و تجارت‌پیشه بود و در طول حیات‌اش برای تأمین زندگی و امرار معاش، به فعالیت‌های سوداگری و دادوستد پرداخت.
حسین علی احمدی از اوایل دهه هفتاد تا میانه دهه هفتاد خورشیدی، با همکارانش علی‌جان عالمی و محب حسینی، توسط موتر کاماز، کالاهای وارداتی و صادراتی منطقۀ پشی و قرا قصبات این نواحی را به مرکز ولسوالی جاغوری و از آنجا به این حوزه‌ها انتقال می‌داد. (نجفی، ۱۴۰۲ش)
حسین در خزان سال ۱۳۷۵ش/۱۹۹۶م، در جریان کار موتر که از شیرداغ درحال عبور بود، به‌شکل غیر منتظره، بر اثر اصابت گلوله‌ای که ظاهراً از جای نامعلومی شلیک شده بود، کشته شد. چون تیر ناحیه سیاه رگ گردن را شکافته و از آنجا عبور کرده بود، امکان رسیدن به داکتر مسیر نشد و فوری جان باخت.
او در جریان بار زدن موتر، مراقب کودکانی بود که در اطراف و نزدیک ماشین جمع شده بودند. حسین علی برای جلوگیری از خطر احتمالی که مبادا کودکان آسیب ببینند، ناگهان با ضرب گلوله به زمین می‌افتد. تیر از پایگاه نظامی در منطقه شیرداغ شلیک شده بود که مربوط به پاسداران جهاد اسلامی افغانستان، معروف به سپاه بود. (نجفی، ۱۴۰۲ش)
پایگاه نظامی شیرداغ، در فاصلۀ چند کیلومتری موتر موقعیت داشت که توسط افراد علی‌زاده و چمران از منطقه شیرداغ، فیر شده بود. آنان به‌شمول چند تن دیگر از افرادش توسط خلیلی جاکه و نیروهایش در ابتدا دستگیر شده، تا این‌که قاتل را تسلیم دادند و سپس رها شدند. (حسینی،۱۴۰۲ش)
شلیک براساس خودسری‌های افراد مسلح سپاه پاسداران جهاد اسلامی افغانستان صورت گرفته بود که به تازه‌گی به حزب وحدت اسلامی افغانستان پیوسته بودند. فیر زمانی صورت می‌گیرد که آنان از پوسته حرکت کرده بوده‌اند تا خود را به موتر کاماز رسانده و از آن طریق به سنگماشه بروند.
حزب وحدت در آن زمان در منطقه حاکم بود و آقای خلیلی از جاکه پشی که قدرت محلی را در دست داشت، افراد مسلح منسوب به قرارگاه نظامی شیرداغ از جمله آقای علی‌زاده و چمران را مورد بازجویی قرار داد و آنان عامل این رویداد را معرفی و تسلیم دادند. (عالمی، ۱۴۰۲ش)
این مسئله با تصمیم بستگان و اقارب، توسط گروه حاکم آن زمان پیگیری شد. سرانجام، قضیه از سوی آقای خلیلی جاکه که حاکمیت محلی را در دست داشت و همچنین متنفذین چهل‌باغتوی پشی و پشی آن طرف کوتل، حل و فصل گردید و شخصی که به‌حیث مجرم تسلیم داده شده بود، در نتیجه آزاد شد. (احمدی، ۱۴۰۲ش)
از حسین پنج پسر و یک دختر برجا مانده است. اسدالله احمدی، رحمت‌الله احمدی، حمید‌‌الله احمدی ، عزت‌الله احمدی، شیکبا احمدی و حفیظ الله احمدی می‌‌باشند.
بعد از مرگ او سرپرستی خانواده به‌عهده خانم‌اش (زبیده) و فرزند اول خانواده (اسدالله احمدی) می‌ماند.
در دهه شصت و هفتاد خورشیدی، در نتیجۀ جنگ‌های گروه گرایی و خودسری‌های افراد سلاح بدوش وابسته به گروه‌های جهادی در منطقه، مردم در آن دوره متضرر گردیده و افراد بی‌گناه نیز قربانی شدند.
حسین‌علی احمدی یکی از قربانیان آن دوره است که به‌شکل بی‌گناه در جریان انجام شغل شان در نتیجۀ شلیک خودسرانه افراد مسلح مربوط به سپاه پاسداران جهاد اسلامی افغانستان، کشته شد.
منابع مأخذ:
۱. حسینی، محب. (۱۴۰۲ش). عزت‌الله احمدی. ۱سرطان ۱۴۰۲ش.
۲. نجفی، رشید. (۱۴۰۲ش). عزت‌الله احمدی. ۸جوزا ۱۴۰۲ش.
۳. عالمی، علی‌جان. (۱۴۰۲ش). عزت‌الله احمدی. ۱سرطان ۱۴۰۲ش.
۴. احمدی، اسدالله. (۱۴۰۲ش). عزت‌الله احمدی. ۱ سرطان ۱۴۰۲ش.
نویسنده: عزت‌الله احمدی
ویرایش: نادرشاه نظری، 27 آگوست 2023
