درباره ما

هدف از نوشتن دانشنامه چهل‌باغتوی پشی، گردآوری دستاوردها و خدمات نیاکان ما است که در طول سه قرن اخیر، در عرصه‌های سیاسی، نظامی، فرهنگی وعلیه امرا و سلاطینِ زمان مبارزه کرده‌اند. چون طوایف پشی، چهاردسته جاغوری و قلندر، از سال‌های 1710 به بعد، بخاطر استبداد غلزایی‌ها از شمال قندهار به سمت هزارستان مجبور به کوچ اجباری شده‌اند، مبارزات حاد و شدیدی را علیه هرگونه اجحاف و مظالم اجتماعی را پشتِ سر گذرانده و تجربه کرده‌اند. چهل‌باغتوی پشی تا سال‌‌ 1240 شمسی (1862م) از توابع جاغوری بود. بعد از سال از سال 1241 تا سال 1352 متعلق به ارزگان و مالستان بوده است. از 1352 تا کنون، دوباره به جاغوری ملحق گردید و اکنون متعلق به ولسوالی جاغوری می‌باشد. ازین لحاظ تمامی دستاورد‌ها و مبارزات سیاسی و نظامی شان درین سه ولسوالی به تجزیه و تحلیل رفته و چیزی در آرشیف این سه ولسوالی حفظ و بایگانی نشده است. دانشنامه چهل‌باغتوی پشی، به هدف جمع‌آوری آثار تاریخی و دستاوردهای سیاسی و نظامی مردم و مبارزانش اقدام کرده است تا ازین ارزش‌های فرهنگی، صیانت و پاسداری کند. همانگونه که تاریخ کلیه جوامع و ملت‌ها بدستان خودِ این جوامع و ملت‌ها نوشته می‌شود، طبیعی است که تاریخ هر خطه توسط محققین و نویسندگان خودِ همان مرز و بوم به رشته تحریر باید در بیاید. زیرا مورخین به هر تناسبی که از قلمرو آن محیط دور باشند، به همان پیمانه احتمال تحریف تاریخ و بی‌دقتی در ثبت داده‌ها بیشتر است. از جمله مؤلفان دانشنامه هزاره که از همان منطقه و حوزه خاص نبوده‌اند و مدخل‌ها و مقالات آن مناطق توسط نویسندگان خارج از آن ساحات نوشته شده است، دچار اشتباهاتِ بیشتری گردیده است. ازین خاطر نویسندگان چهل‌باغتوی پشی ترجیح دادند، دانشنامه مستقل خودشانرا داشته باشند و رویدادها و وقایع تاریخی مناطق شانرا خود شان بنویسند. این امر در عموم مورخان صدق می‌کند. از جمله غلام محمد غبار، مؤلف کتاب افغانستان در مسیر تاریخ، طایفه پشی را پشه‌ای خوانده و گفته است که بخشی از اقوام پشه‌ای که هندوآرایی هستند، در ولسوالی جاغوری اسکان‌گزین شه‌اند. با توجه به نمونه‌های مزبور، دانشنامه چهل‌باغتوی پشی، یگانه منبع معتبر و موثق برای کلیه اطلاعات، جغرافیا، فرهنگ و رویدادهای سیاسی و تاریخی این خطه می‌باشد. (بنیاد داشنامه چهل‌باغتوی پشی)