کشکاو/کشک آب
نوعی از آش‌های محلی
کشکاو یا کشک‌آب، نوعی از آش است که از دوغ یا آب قروت و رشته‌های بریده بریده آردِ تر ساخته می‌شود. مواد اصلی آن دوغ، آب و آرد است که ابتدا مقدار آرد را داخل ظرف انداخته سرش به اندازه کافی آب می‌اندازند. بعد برای چند دقیقه آرد را با دست بهم می‌زنند تا اینکه آرد باهم حل شود. پس از آن، خمیر را زوله کرده روی تخته هموار گذاشته با «چوب‌گز» روی خمیر فشار داده پهن و نازک می‌‌کند. سپس با کارد برش کرده رشته‌های آش را با احتیاط که باهم نچسپد داخل دیگ آب جوش می‌اندازند و سرش مقداری دوغ یا قروت اضافه می‌کنند.
مواد و چاشنی آنرا مانند سیر، نمک، مرج سیاه، کاکودی، نعناع یا پودنه، فلفل، میخک، گرمدرو یا زنجبیل و غیره را اضافه می‌کنند. چند لحظه می‌گذارند تا کمی جوش خورده موادش حل شود. بعد کشکاو که آماده شد، پیازِ زرد شده، لوبیا، و نخود را بالای کشکاو می‌ریزند و می‌خورند.
از کشکاو معمولاً در موسم هوای سردِ زمستان و برای بهبودی و درمان زکام و سرماخوردگی نیز استفاده می‌کنند. نام کشکاو به احمتال قوی از کشک و آب گرفته شده که در زبان محاوره‌ای به کشکاو تغییر یافته است.
نویسنده: احمد مطهری.
ویرایش و اضافات: نارشاه نظری، 17 می2023
