آموزگار و فعال فرهنگی
صفرعلی ثاقب، فرزند براتعلی بکله، متولد ۱۳۴۲ش، در قریه قلدی، چهل باغتوی پشی بهدنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را از سال ۱۳۵۱- ۱۳۵۸، در مکتب ابتداییه چهل باغتوی پشی فراگرفت. در سال ۱۳۷۲، از لیسه سلطان مودود فارغ گردید و دانشگاه را در سال ۱۳۹۳، در تعلیم و تربیه غزنی به پایان رسانیده است.
صفرعلی ثاقب در سال ۱۳۵۹ مهاجر شد و تعلیمات مختصر نظامی را در پادگان امام حسین تهران فراگرفت. ایشان در سال ۱۳۶۷، بهحیث معلم در مکتب ولیعصر قابجوی پشی شروع به وظیفه کرده و در سال ۱۳۶۹، مکتبی را که حامیاش کمیته ناروی بود؛ با همکارانش مدیرخانو، مرحوم انجنیر موسیخان، غلامحسن زنگی، حاجی مقصودی و با حمایه سیماسمر به نام مکتب شهید مرادی شروع به فعالیت کرد. این مکتب بعداً به اسم شهید عزیزالله ثبت کمیته سویدن میشود و در زمان روی کارآمدن جمهوریت، بهنام مکتب متوسطه چهلباغتوی پشی، تغییر نام داده و مجدداً احیای هویت گردید.
صفرعلی ثاقب تا سال ۱۳۸۶، در مکتب چهل باغتوی پشی آموزگار بوده و در سال ۱۳۸۷-۱۳۸۸، بهعنوان مدیر این لیسه ایفای وظیفه کرده است. ثاقب در اواخر سال ۱۳۸۸ش، از طریق رای مردم وکیل شورای ولایتی غزنی میشود و تا سال ۱۳۹۳، در آنجا ایفای وظیفه کرد. ثاقب در سال ۱۳۹۵از طریق پروسه آزاد مدیر احصاییه و گزارشدهی جاغوری مقرر گردیده و تاحال مصروف این وظیفهاش میباشد.
ثاقب در هنر طنزنویسی و شعر سرایی هم وارد است. اشعارش را بنا به نبود امکانات، هنوز به دست نشر نسپرده و شعرهای ثاقب حماسی و میهنی بوده که نمونهاش را در آهنگ داوود سرخوش میتوان یافت:
شیرین ای اوسوهای پیکار تاریخ
شهید زنده و پر بار تاریخ
شیرین ای قهرمان دخت هزاره
بود نام تو داییم یار تاریخ
ثاقب شش فرزند، سه پسر و سه دختر دارد. بصیر ثاقب استاد دانشگاه در دانشگاه تعلیم و تربیه غزنی و آموزگار و صاحب مرکز آموزشی در غزنی و دیگری رشید ثاقب تاجر و کار آفرین است.
منابع: ثاقب (۱۴۰۱)، (کلانتر،۱۴۰۲)
نویسنده: مهدی فرهمند
ویرایش: نادرشاه نظری، 12 می2023