از سنت‌های قدیم
شاه‌گم یا شگون، از نشانه‌ی حسن نیت خوش به امور زندگی است که از قدیم‌ها در اذهان مردم باقی مانده و اعمالی انجام می‌داده‌اند که خیال می‌کردند در زندگی آدم تحقق می‌یابد. حنیف کارگر از قول مادرش می‌گوید که شب چیله را که از طولانی ترین شب سال بوده، هسته‌ی تلخ زردآلو را کوچه می‌پزید. اول خسته (بیان گفتاری، هسته) تلخ را از آسیاب سنگی می‌گذراند و بعد آن‌قدر در آب می‌جوشاند تا مزه تلخ آن از بین می‌رفت. سپس آنرا با نخود، گندم و محتویات دیگر می‌پخت و اسمش را گذاشته بودند «کوچه شب چیله». آن شب اعضای خانواده میله می‌کردند و با گفتن «ای زمستو شاگوم نیک‌تو ازمه». یعنی شگون نیک‌ات مال ما، کوچه را می‌خوردند. آنها اعتقاد داشتند که از تمام آفات، امراض و بلایای زمستان طاقت فرسا در امان هستند.
مادر کارگر گفته است که همه ساله، خوردن کوچه با این رسم برای شان حتمی بوده و از برکت آن تا حالا تندرست و سلامت مانده است.
منبع: نقل از حنیف کارگر.
تصحیح و ویرایش: نارشاه نظری،11 مارچ 2023
