از عرف دیرینه سنتی
یکی از سنت‌های بومی، تعاون و همکاری است که میان مردم مدام رایج بوده و ساکنان منطقه بخاطر حفظ احترام و صیانت از ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی خودشان؛ باهمدیگر همکاری و تعاون داشتند. مثلاً اگر کسی از منطقه میخواست کوچ کند، مردم با کمک‌های اقتصادی شان، از رفتن او جلوگیری می‌کرد که آنرا «رواگیری» می‌نامید. رواگیری شامل بخشش گاو؛ گوسفند یا دادن زمین بود تا مانع رفتن و آوارگی کوچنده شود. این رسم هنوز کماکان در چهل باغتوی پشی رایج است.
منابع:
یادداشت‌های محمد جمعه نورگ
تهیه یادداشت‌ها: حنیف کارگر
اصلاح و ویرایش، نادرشاه نظری
