آموزگار و سرمعلم مکتب متوسطۀ اندیشه
موسی‌خان فهیم جَمی‌زاده، فرزند محمدایوب زوار ولد خدابخش زوار، در دهم جدی سال 1343 هجری خورشیدی، در قریۀ گزکی از طایفۀ چهل باغتوی پشی، چشم به جهان گشوده است. او چهارمین فرزند خانواده بعد از سه برادر بزرگ‌تر؛ علی‌مدد، قادرشاه و جعفرعلی می‌باشد. سه برادر کوچک‌تر از خود بهنامهای محمدجواد، علی‌خان و محمدابراهیم نیز دارد. دروس ابتدایی را از مسجد قریه شروع کرده است. با یاد گرفتن خواندن و نوشتن و یادگیری صرف و نحو عربی، تحصیلات رسمی خود را در سن هفت سالگی از مکتب جدیدالتأسیس که به حمایت پادشاهی محمدظاهرشاه در سال 1347ﻫ.ش منظور گردیده بود، شروع کرده و دروس دورۀ ابتدایی را در همین مکتب خوانده است.
وی بعداً ادامۀ دروس را در سال 1354هجری شمسی آغاز کرده و تا صنف هشتم در مکتب «چاکه‌گک» واقع در بازار چهل باغتوی پشی که از طرف حکومت داؤدخان منظور گردیده بود، طی کرده است. در جوزای سال 1358ش، مجاهدین علیه حکومت جمهوری دموکراتیک خلق افغانستان شورش کردند که باعث شد تا مکاتب سقوط کرده و درس‌خانه‌ها تعطیل شوند. فهیم جمی‌زاده نیز، مثل هزاران انسان دیگر، متواری شده و برای مدتی از درس و مشق فاصله گرفته و مسیر مهاجرت را در پیش گرفت؛ اما شوق تحصیل و درس، او را دوباره به وطن برگردانده و در برنامه‌های آموزشی متعدد شرکت کرده و ادامۀ دروس خویش را در لیسه عالی فیضیۀ جاغوری پی گرفت.
جمی‌زاده سرانجام در سال 1369ش، موفق به فراغت از این لیسه گردید. بنابر شرایط نامساعد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، او نتوانست که ادامۀ تحصیلاتش را در یکی از دانشگاه‌های افغانستان پی بگیرد؛ لذا به شغل تجارت و دکان‌داری پرداخت. در کنار رسیدگی به امور خانواده و تجارت و دکان‌داری، به شرکت در مراکز آموزش زبان انگلیسی و برنامه‌های ارتقای ظرفیت آموزگاری نیز پرداخته است. در ادامۀ مسیر تحصیلات رسمی، او در سال 1393 هجری شمسی با جمعی از هم‌کارانش وارد تربیۀ معلم فیض‌محمد کاتب جاغوری شده و از رشتۀ علوم اجتماعی در سال 1394ش، موفق به کسب سند چهاردهم خود گردیده است.
فهیم جمی‌زاده، اکنون دارای پنج فرزند پسر و دختر بهنامهای محمدامان فرهمند، ماستر ادبیات فارسی از دانشگاه کابل، مهدی ایوبی، قهرمان ورزشی رشتۀ تیکواندو از استان بوشهر کشور ایران، نثاراحمد ایوبی، پرستو ایوبی و ناهیده ایوبی می‌باشد.
وظایف رسمی
فهیم جمی‌زاده، در کنار فعالیت‌های اجتماعی و رسیدگی به امور مردمی و مشوره‌دهی، از سال 1376 هجری شمسی تا سال 1381ﻫ.ش به‌عنوان آموزگار در لیسه ذکور چهل باغتوی پشی ایفای وظیفه کرده است که در آن زمان، بنابر شرایط ناهمگون اجتماعی و سیاسی، مکاتب جاغوری از طرف کمیتۀ سویدن برای افغانستان تمویل و حمایت می‌شد. ایشان با کم‌ترین درآمد ممکن، در خدمت مردمش بود و بعد از سال 1381ﻫ.ش و تغییر اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور، راه مهاجرت به ایران را در پیش گرفت و بعد از مدتی دوباره به کشور برگشت. وی چون تجربۀ درخشانی در حوزۀ تدریس داشت، در سال 1389ﻫ.ش، از طرف مردم پیشنهاد گردید که به‌عنوان معلم، در مکتب ابتدائیۀ اندیشه آغاز به‌کار کند و از همان زمان تا کنون به‌عنوان معلم، سرمعلم و مدیر مکتب متوسطۀ اندیشه ایفای وظیفه می‌نماید.
نویسنده: امان فرهمند، 11 مارچ 2023
ویرایش: نادرشاه نظری، 19 می 2023
