بزرگ قوم و فعال اجتماعی
براتعلي بيرگيت، فرزند عليجان مهتر، در سال 1268ش، برابر با 1889م، در يك خانوادۀ متدين در قريه ميسه از توابع چهل باغتوی پشي، چشم به جهان گشود. ایشان در قريۀ ماله كه از جمله زمينهاي خريداريشدۀ پدري شان بود، مسكنگزين گرديد.
از ثمرۀ ازدواج او پنج دختر و چهار پسر بهنامهاي حسينبخش، رضابخش، احمدعلی و اسحاقعلی بهجا مانده است. اسحاقعلی در ایام جوانی و در زمان حیات ولدینش فوت کرد.
«بيرگيت»، لقبی است كه از طرف مردم بهدلیل مرتب پوشیدن لباس و سخن سنجیده گفتن داده شده بود. او در حل و فصل اکثر نزاعها و قضایای حقوقی داخل منطقه نقش برجسته داشت. همیشه درصدد راه حل مسالمتآمیز از طریق گفت وگوهای معقول و سنجیده بود. ایشان يكبار از طرف حكومت خلق و پرچم، به ظن كسب لقب بيرگيتي از طرف حكومت پاكستان، دستگیر شد. پس از اینکه مردم شهادت داد لقب بیرگیت رسمیت نداشته و بلکه از طرف مردم داده شده است، آزاد گردید.
براتعلی بیرگیت، درسال 1362ﻫ.ش وفات کرده و در گورستان آباییاش در قریۀ میسه دفن گردید.
نویسنده: نعمت الله براتی
ویرایش: نادرشاه نظری، 18 جون 2023