ارباب و فعال اجتماعی
چمنعلی فرزند خدابخش مهتر و نواسه کلبِ رضا مهتر، متولد سال 1322ش، در قریه گندو، از توابع چهل باغتوی پشی چشم به جهان گشود. پس از گذر کودکی، سواد نسبی خواندن را در مکتب ملایی آنوقت آموخته و دوره مکلفیت عسکری را در قول اردوی قندهار به پایان رساند.
چمن مهتر در دوره جهاد و سالهای جنگ، عضو فعال سازمان نصر بود و بعداً که حزب وحدت تشکیل شد، به عضویت حزب وحدت درآمد. وی در دوره جنگهای داخلی در منطقه، بهجز در جنگ علیه تنظیم، در دیگر جنگها شرکت نکرده و از تفنگاش در خانهجنگی استفاده نکرد. وی بعدها توسط اهالی و موسفیدان چهل باغتوی پشی، بهعنوان نماینده چهل باغتوی پشی در سطح ولسوالی جاغوری انتخاب شده و وارد فعالیت گردید.
در زمانی که ابراهیم عباسی پاتو در جاغوری ولسوال بود، به بهانههای مصادره اسلحه، مردم را احضار میکرد، چمن مهتر طی گفتگویی با ابراهیم عباسی، مشکلات را رفع کرده و مردم را از جلب و احضار در مورد داشتن سلاح خلاص کرد.
در زمان شورای جاغوری، در جلسات بزرگ و تصمیمگیریها مشارکت داشت و به نقل از شیخ فیاض که میگفت، تنها کسی که در وقت حرف زدن مجلس را سکوت فرا میگرفت، چمن مهتر بود. شیخ تقدیسی لومان، چمن مهتر را بخاطر حاضرجوابی و سخنان منطقیاش، توپ اوبوس پشی نامیده بود.
یکی از کارهای عام المنفعهای که در طول فعالیتاش انجام داد، برنده شدن دعوای کلینیک صحی چهل باغتوی پشی بود که با همکاری باقی موسفیدان منطقه، چهارسال همرای مردم چهل باغتوی اوقی دعوا کرد و سرانجام مکتوب کلینیک را برای مردم چهل باغتوی پشی دریافت کرد.
(در زمستان 1369 که دعوای آب و زمین میان چمن ارباب آسیاخانه و شیکیخیلها براه افتاد، دوطرف دعوا با تفنگهای شان سنگر گرفتند و جنگ شدید درگرفت. چمن مهتر به تنهایی هر دو طرف را از سنگرها پائین کرد و باعث شد کسی کشته نشود. ن. نظری)
چمن مهتر در دوره اول حاکمیت طالبان، توسط آنان تحت فشار قرار گرفته شکنجه شد تا اسلحههایی که در نزد مردم است برملا کند. اما چمن مهتر در مقابل فشار و شکنجه طالبان مقاومت نمود و اسلحههای مردم را فاش نکرد.
چمن مهتر در سن شصت سالگی، دچار ناشنوایی شده و بههمین دلیل از جامعه کمکم منزوی و خانهنشین گردیده است. ایشان تا کنون در قید حیات است و 80 سال عمر دارد.
چمن مهتر شش پسر و چهار دختر دارد. سه پسر و یک دختر ایشان در اروپا و باقی فرزندانش در افغانستان زندگی میکنند.
منبع: تهیه کننده اطلاعات: دین محمد رضایی.
تنظیم و ویرایش: نارشاه نظری، 17 مارچ 2023